Bernhard Dijkdrenth heeft een reactie geschreven op het artikel van Geert van der Heide. Onderstaand treft u deze aan:

Een stip op de horizon? Misschien wel twee of meer!

In de uitgave van Lopend Vuur (sept/okt) stond een brief van Geert van der Heide, die de indruk wekte een getrouw beeld van de ontwikkelingen te geven. Dat is een goed recht, maar misschien is hij wel wat vergeten, of en dat is ernstiger wist hij het niet. Daarom is het goed wat correcties aan te brengen.

Het is juist dat er veel werk gemaakt is van de plannen, maar het is onjuist dat een extra gemeente beraad in de Inham dit voor kennisgeving heeft aangenomen en dat de classicale vergadering dit plan heeft goedgekeurd. Om met de laatste te beginnen: de classicale vergadering kreeg in die tijd regelmatig te maken met de situatie dat er niet voldoende stemgerechtigde leden aanwezig waren. En dat was toen ook het geval. Speciaal kan waarbij worden opgemerkt, dat ik de enige aanwezige was van de zeven afgevaardigden van Hoogland – Amersfoort Noord. Vijf van deze afgevaardigden waren door hun wijkkerkenraad niet eens benoemd; dus dat betekende dat in de volgende vergadering deze stemming opnieuw zou moeten worden gehouden. Geen instemming dus!

De volgende vergadering dat dit onderwerp aan de orde zou komen is er echter niet gekomen. Want tegelijk met het voorstel van de Algemene Kerkenraad lag er ook een bezwaarschrift van een behoorlijk aantal gemeenteleden uit Hoogland en Nieuwland op tafel. Op basis hiervan heeft het bestuur van de classicale vergadering het initiatief genomen om dit bezwaar te bespreken met een afvaardiging van de bezwaarden en de Algemene Kerkenraad. Dit overleg is intensief en emotioneel geweest, en heeft ertoe geleid dat de Algemene Kerkenraad in dit overleg heeft besloten het planvoorstel terug te nemen. Dat is niet leuk en het was duidelijk tevens het einde van het traject. Dat is niet hetzelfde als komen tot een voortschrijdend inzicht, maar een bestuurlijk besluit, dat kennelijk inhoudelijk is opgebracht in het extra gemeenteberaad van de Inham, maar niet in de andere wijken bekend mag worden verondersteld.

Ik vraag me echt af wat de inhoudelijkheid kan zijn voor een goed gesprek met de gemeente zoals is voorgesteld, want die heb ik tot nu toe nog niet gezien of gehoord. Daarmee doel ik op: de financiële situatie van de toekomst; wat gelijkstaat met een verschijnsel promoveren tot een leidende gedachte. Dat verschijnsel is de uitkomst van een proces. Het kan nooit leiden naar een inhoudelijke aanleiding. Datzelfde geldt voor het plan de organisatie te willen veranderen. Waartoe veranderen, wat is de leidende gedachte in dat aanspreken? Wie willen we aanspreken en waarop? Dat was twee jaar geleden een leidend thema in de Algemene Kerkenraad, maar die insteek verdween zonder inspraak en uitspraak van tafel. Hoezo? Zelf het voorbeeld geven die gesprekken serieus te nemen lijkt me een juiste manier om het gesprek te kunnen voeren. Dat dit verrassende inzichten oplevert, ja. En wat maakt ons dan onbevreesd?

Bernard Dijkdrenth (ex scriba classicale vergadering Amersfoort, en ex lid van de generale synode)